Web Analytics Made Easy - Statcounter

آفتاب‌‌نیوز :

دو روز پیش بود که الهام پاوه‌نژاد بازیگر سینما و تلویزیون در اینستاگرام خودش خبر از فوت مادرش داد و حالا امروز عکسی از او زیر تابوت مادرش منتشر شد که کاربران فضای مجازی را تحت تاثیر قرار داد.


این عکس واکنش‌های زیادی به دنبال داشت و رسول اسدزاده، روزنامه‌نگار نیز طی یادداشتی در همین رابطه نوشت: 

من به جز تهران دست کم خاکسپاریِ مردگان و سوگواری در سه استان و در بین سه قوم را از نزدیک دیده‌ام، ترک‌ها، لر‌های لرستان و بختیاری‌های خوزستان.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

.. در هر سه این اقوام و البته چنانکه در تهران هم رایج است، پیکر متوفی پس از شستشو و کفن، می‌رود روی دوش مَردان... البته این روال در شهرستان‌ها، چون عجله کمتری برای دفن هست، کمی بیشتر از تهران طول می‌کشد. اما شکل رایجِ وداع با شخص مرده در بیشتر مناطق کشور ما این شکلی است که زنان شیون و مویه می‌کنند، مرد‌ها پیکر را تا گور حمل می‌کنند، مرده را به خاک می‌سپارند و داغ و سنگینیِ مرگِ عزیزان گاهی عادلانه و مساوی و گاهی ناعادلانه و شلخته تُخس می‌شود روی دوشِ بازماند‌ه‌ها... زن‌ها از قدیم و ندیم مثل خیمه می‌نشینند دور قبر، بر سر و صورت می‌زنند و واویلا می‌خوانند... این کنار ایستادنِ زن‌ها تابلویی آشنا از نحوه خاکسپاری و سوگواری در بیشتر مناطق کشور است. ما درباره سرزمین و فرهنگی حرف می‌زنیم که در آن اسم کوچک زنان و دختران در بخش فرزندان و بستگانِ اعلامیه وفات غایب است و هنوز در بخش‌هایی از آن زن‌ها در ابتدای خاکسپاری نباید حاضر باشند. مرد‌ها مرده را می‌برند خاک می‌کنند، آخرین مرد که فاتحه را خواند و قبرستان خالی شد جمع زن‌ها می‌رسند تا گریه و شیونِ وداع را انجام دهند...، اما در این یک سال اخیر دو تصویر یک خدشه بزرگ، دست کم به باور و حافظه بصری من وارد کرده است... اولین بار ماهور دختر احمدرضا احمدی بود که سترگ و استوار رفت زیر پیکرِ پدر، شانه را ستون کرد تا جسد پدر روی دوش او آرام بگیرد. حالا الهام پاوه نژاد هم چنین کرده... نوزده بهمن در یک روز سرد و سربی و غمگین اینطور رفته زیر بارِ تشییعِ مادر تا نشان دهد قرار نیست پختن حلوا و خرما و ضجّه زدن تنها سهم دختر از بار سنگینِ مرگ پدر و مادر باشد... گاهی جسم و اندام زنانه به مانند روح زنانه می‌تواند، میزبانِ سوگِ والدین باشد... چه بسا با شکوه‌تر... ما در حال زندگی کردنِ یک برهه تاریخی هستیم. برهه‌ای که با تمام تلخی‌ها، اشک‌ها، و زخم‌های عمیقی که بر جان و روح ما می‌زند، این امکان را برای ما زندگانِ این دوران رقم زده تا شاهدِ حیّ و حاضرِ تغییرات در فرهنگ کشورمان باشیم... 

کاربری به نام الی هم با بازنشر این عکس نوشت: ایشون الهام پاوه‌نژاد هستن در مراسم خاکسپاری مادرشون! من خیلی این عکسو دوست دارم! شکستن تابو‌های رایج به دست زن‌های ایرانی بهم دلگرمی میده!

محمد هم اینطور واکنش نشان داد:‌ای داد‌ای غم برجان نشسته چقدر سخته مادری روی دوش دختر خدا بهش صبر بده و مادر عزیزش رو رحمت کنه 

کاربری به نام سونا هم در همین رابطه نوشت: من هم خودم پیکر پدر عزیزم رو نه رو دوش بلکه روی سرم گذاشتم و خودم پاهاشونو گرفتم و داخل خاک گذاشتم که باورم شه رفت برای همیشه 

علی نوشت: تغییر خیلی خوبه به خصوص اگر در مورد محدودیت‌های زنان باشه تو اعلامیه‌های ترحیم هم اسم دختران فوت شده رو مینویسن البته اینا کمترین حقوق زنان سرزمینمه امیدوارم روزی به همه حقوقشون دست یابند.

زهرا، اما نظر متفاوتی داشت: راستش من فکر می‌کنم این سنت به دلیل لطافت بیشتر روح خانم‌هاست و تصور بر دوش کشیدن تابوت برای من غیرممکن است.

الناز گفت: ما هم دو سال و نیم پیش در اعلامیه پدرم هم نام فرزندان دختر و هم نام نوه‌های دختر را نوشتیم و مطابق سلیقه ایشون سوگواری کردیم

شیوا نوشت: دقیقا ما هم این کارو کردیم برادرم ارتشی بود و موقع تشییع جنازه‌ش سربازا تابوتو حمل میکردن و من و خواهر و مادرم رفتیم زیر تابوتو گرفتیم و خیلی‌ها خواستن مانع بشن، ولی ما اجازه ندادیم خیلی سخته داغ عزیز به دل داشته باشی و دیگران از روی دلسوزی اجازه ندن سوگواری کنی

ویانا هم در انتها از تجربه خودش گفت: وقتی دو سال قبل من و خواهرم زیر تابوت مادرم رفتیم حرف و سخن‌ها به گوشمان رسید که مگه دختر جنازه حمل می‌کنه، اما ما دخترانش بودیم چرا باید دیگران این کار رو میکردن ما بیل رو گرفتیم و اولین خاک را ریختیم و به جای سیاه قرمز پوشیدیم شاید سنت‌شکنی بود، اما خودمون بودیم بدون سانسور

منبع: سایت برترینها

منبع: آفتاب

کلیدواژه: الهام پاوه نژاد الهام پاوه نژاد روی دوش

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت aftabnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «آفتاب» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۷۲۰۷۹۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

چند حقیقت درباره نادر طالب‌زاده

دوست قدیمی‌اش سلیم غفوری می‌گوید که بزرگترین آرزویش این بود روزی را ببیند رژیم صهیونیستی در این دنیا نیست و این روزها همه دنیا پرچم مبارزه و مقابله با اسرائیل را به اهتزاز درآورده‌‌اند، جایش بیشتر از هر زمانی دیگر، خالی است. - اخبار فرهنگی -

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، نهم اردیبهشت‌ماه سال 1401 روزی که همه جهان فریاد مرگ بر اسرائیل سر می‌دادند خبر درگذشت یک متفکر و پژوهشگر رسانه به گوش رسید. آن روز، روز قدس بود و نادر طالب‌زاده برای همیشه چشم از جهان فروبست. مردی که با همه سختی‌ها و پیچیدگی‌ها کنفرانس افق نو را راه انداخت. 

سال‌ها دبیری جشنواره فیلم عمار را برعهده داشت و به کارگردانی سریال «بشارت منجی» هم شناخته می‌شود. ساخت چندین مستند و البته اجرای برنامه «عصر» شبکه افق تنها گوشه‌ای از فعالیت‌های اوست، نادر طالب‌زاده را  بیش از هرچیزی با فعالیت‌های انقلابی‌اش می‌شناسیم؛ در حالی که از 16 تا 26 سالگی در آمریکا زندگی می‌کرد همزمان با وقوع انقلاب به کشور بازگشت تا صدای آن باشد، خط او، خط انقلاب بود.

همان‌جا که سخنان امام خمینی (ره) را از مطبوعات درست چندماه قبل از عزیمتشان به پاریس پیگیری می‌کرد و در خاطراتش عنوان کرد که از این سخنان بسیار متأثر شده است. کارگردانی که معتقد بود به هیچ جبهه‌ای جز انقلاب تعلق ندارد، خودش می‌گوید «من در آمریکا مشاهداتی داشتم که بعدها خیلی به دردم خورد» همین هم شد بعدها هم در قالب جشنواره «عمار» و هم کنفرانس افق نو ابعادی تازه از این کشور را هویدا کرد.

طالب‌زاده اما نقشی در ماندگاری حوادث تسخیر لانه جاسوسی را هم دارد، او که در سال‌های اخیر به واسطه فعالیت‌های ضد استکباری‌اش در لیست تحریم‌های آمریکا هم قرار گرفت، از اولین کسانی بود که در قالب تیم مستندسازی در صحنه تسخیر سفارت آمریکا حاضر شد و وقایع آن روزگاران را ثبت و ضبط کرد، ساخت همین مستند هم سرآغاز همکاری او با صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران شد.

حقیقتی که نادر طالب‌زاده از داود میرباقری گفت/ نخستین سالگرد درگذشت مبدعِ برنامه زنده تلویزیونی + فیلم

برنامه «عصر» را می‌توان یکی از مهمترین‌های فعالیت‌های او در بستر تلویزیون محسوب کرد، برنامه‌ای که پلی ارتباطی و البته حلقه‌ای برای گردآوری چهره‌های استکباریستیز بود، همان هدفی که نادر طالب‌زاده دنبالش می‌کرد. طالب‌زاده البته همین هدف را در کنفرانس افق نو هم پیگیری کرد، همایشی که ابتدا با عنوان «هالیوودیسم» آغاز به کار کرد اما بعدها با تغییر نام چهره‌هایی از کشورهای مختلف جهان را به خود دید.

اما به مناسبت سالروز درگذشت او نگاهی به چند حقیقت از این متفکر انقلابی داریم که سیدسلیم غفوری قائم‌مقامِ این روزهای معاونت سیما و مدیر سال‌های نه چندان دور شبکه مستند و افق سیما آنها را بازگو کرد.

غفوری از این نکته آغاز کرد: اگر بخواهم درباره حاج نادر در یک جمله بگویم او در هر زمانی پیشتاز عرصه رسانه بود. با فهم درست از نیاز آن مقطع، واردِ فضای رسانه می‌شد. وقتی به زمانِ‌جنگ او نگاه کنیم ساخت مستندهای دوران دفاع‌مقدس را با شکل و شمایلی درست پیش می‌برد. اگر به روایت مظلومیت مردم بوسنی رسید که در مقطعِ خودش بهترین کار بود، «خنجر و شقایق» را ساخت. کارهای مختلفی که در حوزه مقاومت در دستور کار قرار داد مثل مجموعه «عصر انتظار» و مجموعه «نسل فراموش شده» که راجع به اردوگاه‌های فلسطینی‌ها بود جزو کارهایی است که هنوز هم ماندگارند و درباره‌شان می‌توان ساعت‌ها صحبت کرد. 

این مدیر در تلویزیون از وجوه متمایز برنامه‌سازی نادر طالب‌زاده گفت؛ «مهمترین نکته‌ای که طالب‌زاده در عرصه برنامه‌سازی داشت فهم کامل نسبت به موضوعی بود که در دستورِ کار خودش قرار می‌داد. بنابراین دست روی نقاطی می‌گذاشتند شاید برای خیلی از افراد، این نقاط مکشوف نبود و پنهان مانده است. نقاط پنهان را می‌آوردند و روی آن ذره‌بین می‌گذاشتند و آن نقاط پنهان را برجسته می‌کردند. در تلاش بودند خودشان را تسلیمِ جریان غالب رسانه‌ای نکنند؛ واقعاً اگر در یک موضوعی به چیزی می‌رسیدند و می‌آمدند خیلی آن را شجاعانه و با صراحت بیان می‌کردند.

در واقع وجوه تمایز او صراحت، فهم درست موضوع و تلاش برای کشف حقیقت بود. شما در مجموعه "خنجر و شقایق" این تفاوت و وجوه تمایز را می‌بینید. این فقط یک مستند جنگی صرف نیست و گزارش از نبرد جنگ در بوسنی نبود. "خنجر و شقایق" در پی کشف حقیقتی بود که در ظاهر و پوسته جنگ جریان داشت و این "خنجر و شقایق" را به عنوان اثری متفاوت خلق کرد.»

اما شاید نگاه صهیونیست‌ستیزی و استکبارستیزیِ نادر طالب‌زاده در جای جایِ فعالیت‌های فرهنگی و هنری او دیده شود؛ همان‌گونه سلیم غفوری به آن اشاره کرد: «او همیشه مهمترین دغدغه‌اش این بود آن‌چیزی که به عنوان صهیونیست جهانی شناخته می‌شود را معرفی کند. این خط را او در برنامه «راز» دنبال کرد و در کارهای دیگرِ او می‌توان به وضوح مشاهده‌اش کرد. در سریال «بشارت منجی» هم این نگاه دیده می‌شود.

طالب‌زاده در دوران جنگ برای مستندسازی دفاع‌مقدس از هیچ تلاشی دریغ نکرد و در طول 30 سال دیگر، عمرش را صرفِ مبارزه با صهیونیست کرد. نکته مهمی است که او در روزِ منتسب به مبارزه با صهیونیست و حمایت از مردم فلسطین، این دنیا را ترک کرد. به نظرم بزرگترین پیام فوت ایشان در روز قدس این است نادر طالب‌زاده قهرمان مبارزه با صهیونیست و اسرائیل بود. به نظرم این نکته نباید در هیچ مطلبی از طالب‌زاده، مغفول بماند. یا ماجرای تحریمِ او از سویِ آمریکایی‌ها که بابتِ برپایی افق نو اتفاق افتاد. چرا که افق نو در پی افشای ماهیت صهیونیست جهانی بود و آنها متوجه شدند او خلاف جریان رسانه‌ای مسلط بر جهان عمل می‌کند.»

او بزرگترین آرزوی طالب‌زاده را از بین رفتن رژیم صهیونیستی دانست و گفت: بزرگترین آرزویش این بود روزی را ببیند رژیم صهیونیستی در این دنیا نیست و رژیم صهیونیستی دچار زوال شده است.  سال‌ها برای مسئله افشای ماهیت جریان صهیونیستی در دنیا تلاش کرد. شاید به حق باید بگوییم ایشان سردار رسانه‌ای مبارزه با صهیونیسم و سردار جبهه فرهنگی انقلاب بودند.

شاید یکی از حقایق دیگر زندگی او پرورش نیرو در فضای هنر و رسانه انقلاب باشد؛ به تعبیر غفوری، او در طول این سه دهه برای پرورش نیرو در فضای هنر و رسانه از هیچ تلاش و کوششی دریغ نکرد. آموزش به بچه‌های رسانه‌ای خارج از کشور مثل دوستان لبنانی و افغانستانی تا داخل کشور که دوره‌های مختلفی برگزار کرد و ساعت‌ها کارشان را می‌دید و راهنمایی‌شان می‌کرد. برای رشد و آموزش بچه‌های رسانه‌ای جبهه انقلاب واقعاً وقت می‌گذاشت. شاید یکی از بزرگترین کارهای او نسلی باشند که امروز در این عرصه فعالیتِ چشمگیری دارند و شاگردانِ نادر طالب‌زاده‌اند. 

در سالروز درگذشت او شاید یادآوری این نکته جالب باشد؛‌ نادر طالب‌زاده بارها درباره غفلت نسبت به عدم ساخت فیلم، مستند و کارهای نمایشی درست درباره اهل‌بیت و فضایِ دینی گلایه‌ها کرده بود؛ او همواره به نگاه جهانی و بین‌المللی در این عرصه تأکید می‌کرد. "ما باید روایت‌های دینی و مذهبی‌مان را چارچوب و ساختار بین‌المللی ببخشیم و اصلاً نویسندگان و پژوهشگران این حوزه باید به این سمت و سو بروند تا دیگر عوالم جهانی هم به پاسخ‌ پرسش‌ها،‌ ابهامات و نظریات دینی‌شان دست یابند."

و یک نکته جالب درباره راه افتادن گفت‌وگوی زنده در تلویزیون است؛‌ نادر طالب‌زاده در یکی از گفت‌وگوهایی که با خبرگزاری تسنیم داشت درباره سریال‌های دینی تلویزیون به این نکته جالب اشاره کرد که گفت‌وگوی زنده را در تلویزیون راه انداخته است. او گفت:  "یادم می‌آید به علی لاریجانی رئیس سازمان صداوسیما وقت پیشنهاد دادم صداوسیما برنامه گفتگوی زنده‌ای ندارد و در حالی که تلویزیون کشورهای دیگر با گفتگوهای زنده انتقادی، سرپا بودند. خوشبختانه این پیشنهاد مورد قبول قرار گرفت و این کار از شبکه پنج شروع شد برنامه‌ای تحت عنوان «شباهنگام» که کار سیاسی و جنگ نرم با من بود. البته ناگفته نماند که برخی‌ها را هم می‌خواستیم همچون ازغدی که به واسطه این برنامه دیده شد، دیده شوند اما تلویزیون جلویشان را گرفت. آنقدر نمی‌شودهای سازمان زیاد شد که من به عنوان طراح برنامه ترجیح دادم استعفا بدهم."

انتهای پیام/

دیگر خبرها

  • چند حقیقت درباره نادر طالب‌زاده
  • قتل دختر اصفهانی مبتلا به اتیسم به دست مادرش
  • پدر شهید محمد ملکپور آسمانی شد
  • ۲ شهید گمنام در مسجد مقدس جمکران خاکسپاری می شوند
  • دو شهید گمنام در مسجد مقدس جمکران خاکسپاری می شوند
  • وعده صادق الهام‌بخش بودن خون شهیدان مقاومت را در به میدان آمدن دانشجویان ده‌ها دانشگاه آمریکا و اروپا می‌بینیم
  • نوه نلسون ماندلا: اراده فلسطینی‌ها الهام بخش ماست
  • تشییع و خاکسپاری پیکر مادر شهید حسن محمدی در جعفریه
  • ۸۰ بسته پوشاک به ایتام شهرستان پاوه اهداء شد
  • گردنه تته پس از ۵ ماه بازگشایی شد